ดึกดื่นตื่นไสยา
ทนฝืนนิทราอาวรณ์
ฟูกเอ๋ยเคยเคียง
แม้เตียงเคยนอน
ร้อนราวกองไฟ
สุดหลับระงับลง
ครวญถึงอนงค์นางใน
วงแขนเคยคลอ
พะนอทรามวัย
ขวัญใจร่วมนอน
หมอนนี้ยังมีกลิ่นกรุ่น
น้องหนุนเคียงเรียงร่วมหมอน
หวานล้ำคำฉอเลาะ
ออเซาะวิงวอน
นึกถึงคืนก่อน
ถอนใจละห้อย
ดึกดื่นคืนนี้เอง
พี่เหงาวังเวงรอคอย
สิ้นน้องนอนเคียง
เหลือเพียงริ้วรอย
เห็นพลอยเศร้าเอย
หมอนนี้ยังมีกลิ่นกรุ่น
น้องหนุนเคียงเรียงร่วมหมอน
หวานล้ำคำฉอเลาะ
ออเซาะวิงวอน
นึกถึงคืนก่อน
ถอนใจละห้อย
ดึกดื่นคืนนี้เอง
พี่เหงาวังเวงรอคอย
สิ้นน้องนอนเคียง
เหลือเพียงริ้วรอย
เห็นพลอยเศร้าเอย